Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Duo Reges: constructio interrete. Quis Aristidem non mortuum diligit? Iam in altera philosophiae parte. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

An potest cupiditas finiri?: Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
Negare non possum.: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Bork: Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Bork: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia
aut pertinacia recte disputari potest.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis
rebus humanis;

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.